Προσεγγιζοντας τον Ολυμπο
με τον καταλληλο φωτογραφικο &
ορειβατικο εξοπλισμο

Με το τέλος της χειμερινής περιόδου, η οποία κύλησε με ιδιαίτερα απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες στον Όλυμπο, και με αναβάσεις οι οποίες δεν είχαν πάντα το επιθυμητό αποτέλεσμα λόγω των ακατάλληλων καιρικών συνθηκών, ξεκινάει μια πιο παραγωγική περίοδος με νέες εξορμήσεις στις κορυφές. Έτσι, πλησιάζοντας το καλοκαίρι αναπολώ τον υπέροχο καιρό στα τέλη του περασμένου Αυγούστου, όταν μετά από αρκετό καιρό θα πραγματοποιούσα μια ακόμη ανάβαση με σκοπό αυτή τη φορά την καταγραφή των κορυφών και δοκιμαστικών λήψεων για την εκκίνηση του Mount Olympus Summits Project

Ήταν η ιδανική εποχή για να ξεφύγει κανείς από την κάψα του καλοκαιριού και να καταφύγει στο βουνό για δροσερές βόλτες. Όσο ανεβαίνεις υψόμετρο η θερμοκρασία ολοένα και πέφτει σε πιο δροσερά επίπεδα. Τον Αύγουστο μαζί με τη θερμοκρασία και το φως «πέφτει» πιο απαλά πάνω στο βουνό σε σχέση με τους υπόλοιπους καλοκαιρινούς μήνες.


 
Το καταφύγιο Κάκαλος, σκαρφαλωμένο στα 2.650m θα με φιλοξενούσε για τις επόμενες 10 μέρες. Γενικότερα, σκοπός του ταξιδιού εκείνου ήταν να κάνω μερικές δοκιμαστικές λήψεις 360° στις γύρω κορυφές, να ερευνήσω και να προγραμματίσω κάποιες διαδρομές προς τις κορυφές του βουνού πάνω από τα 2.000m υψόμετρο -που τότε μου ήταν άγνωστες- και βάσει των δεδομένων να επιλέξω τον κατάλληλο φωτογραφικό και ορειβατικό εξοπλισμό που θα μου ήταν απαραίτητος για τις διαδρομές.

Σε όλα αυτά βοήθησε πολύ ο εξαιρετικός καιρός που επικρατούσε εκείνες τις μέρες στο βουνό. Οι πρώτες πρωινές ώρες όπως και οι απογευματινές μου παρείχαν το καλύτερο φως της ημέρας, οπότε ήταν αφιερωμένες στην φωτογράφιση των κορυφών που περιβάλλουν το οροπέδιο των Μουσών: Προφήτης Ηλίας, Καλάγια, Μικρή και Μεγάλη Τούμπα


 
Οι υπόλοιπες ώρες ήταν αφιερωμένες στον ευρύτερο προγραμματισμό· τις περνούσα σημειώνοντας στον χάρτη και συζητώντας με τον φίλο, και διαχειριστή του καταφυγίου Κάκαλος, Μιχάλη Στύλλα, αλλά και με πολλούς φίλους και γνωστούς που έτυχε να βρεθούν στο καταφύγιο εκείνο το διάστημα.
 
Μέρα με την ημέρα ο χάρτης γέμιζε με σημειώσεις και μελλοντικές διαδρομές. Μόνο η ιδέα ότι έπρεπε να βρεθώ σε κάθε σημείο που σημαδεύαμε στον χάρτη με είχε ενθουσιάσει. «Έχεις πολλά χιλιόμετρα ακόμα...», μου έλεγε ο Μιχάλης κάθε φορά και χαμογελούσε, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να με βοηθήσουν στο εγχείρημα κάνοντας μου παρέα σε κάποιες από τις επερχόμενες εξορμήσεις.
 
Οι μέρες κύλησαν πολύ γρήγορα. Με τις σημειώσεις μου και με αρκετό φωτογραφικό υλικό επέστρεψα στην πραγματικότητα της πόλης. Δεν είχα σκοπό να μείνω για πολύ όμως!



Είχε έρθει η στιγμή να επιλέξω τον φωτογραφικό και ορειβατικό εξοπλισμό που θα χρειαστώ. Το βάρος που θα χρειαζόταν να έχω στην πλάτη μου ήταν βασική παράμετρος που έπρεπε να εξετάσω και να υπολογίσω προσεκτικά, μιας και οι περισσότερες αναβάσεις θα διαρκούσαν πολλές ώρες.

Σε κάποιες από τις διαδρομές που σχεδιάζαμε διαπίστωσα πως υπήρχε η δυνατότητα να προσεγγίσω τις κορυφές κάνοντας αρχικά μια στάση σε κάποιο κοντινό καταφύγιο και να συνεχίσω μόνο με τον απαραίτητο εξοπλισμό.

Τα καταφύγια προσφέρουν μία πολύ καλή λύση στους απανταχού ορειβάτες για τη διαμονή και τη διατροφή τους. Στην περίπτωσή μου, το μεγάλο πρόβλημα είναι το βάρος αφού στον ήδη αρκετά βαρύ ορειβατικό εξοπλισμό προστίθεται και ο φωτογραφικός. Όλα αυτά τα κιλά σίγουρα θα με δυσκόλευαν μέχρι να φτάσω σε κάποιο καταφύγιο, όμως θα είχα τη δυνατότητα να αφήνω εκεί ένα μέρος του και να παίρνω μαζί μου μόνο τα απολύτως απαραίτητα στο δρόμο προς τις κορυφές. Η ανάβαση σίγουρα θα ήταν ευκολότερη έτσι.
 

Υπήρχαν όμως και πολλές διαδρομές που δεν θα είχα την πολυτέλεια του καταφυγίου. Σε αυτές τις ουκ ολίγες περιπτώσεις το βάρος και ο όγκος του απαραίτητου ορειβατικού εξοπλισμού αυξάνεται κατά πολύ μιας και στον σάκο μου θα πρέπει να προσθέσω σκηνή, υπνόσακο, σκεύη μαγειρέματος, φαγητό, νερό και άλλες προμήθειες για διαμονή και διατροφή 3-5 ημερών τουλάχιστον. Έχοντας μπροστά μου από τη μια την παραπάνω λίστα και από την άλλη το σύνολο του εξοπλισμού, είχα την ευκαιρία να επιλέξω τι πραγματικά χρειάζομαι και τι θα ήταν εντελώς περιττό. 

Παρακάτω μπορείτε να δείτε τον φωτογραφικό και ορειβατικό εξοπλισμό που χρησιμοποιώ κατά την υλοποίηση του project.


Φωτογραφικός εξοπλισμός

Η πραγματοποίηση του project απαιτούσε τον κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό που θα μου παρείχε και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι πράγοντες που θα έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του ήταν η αξιοπιστία και το βάρος. Η εταιρεία Canon, η οποία έδειξε ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή για το απαιτητικό αυτό εγχείρημα, στηρίζει έμπρακτα την διαδικασία υλοποίησής του και την ευχαριστώ ιδιαιτέρως γι' αυτό. Μέσα από μια μεγάλη γκάμα φωτογραφικών μηχανών και φακών, μου δίνεται η ευκαιρία να χρησιμοποιώ ότι ακριβώς χρειάζομαι ώστε να έχω την ιδανική απόδοση.



Ο βασικός και απαραίτητος εξοπλισμός που χρησιμοποιώ για το συγκεκριμένο είδος φωτογράφισης είναι η κάμερα Canon EOS 5D Mark II (810g), ο fisheye φακός Canon EF 8-15mm f/4L USM (540g), η πανοραμική κεφαλή Nodal Ninja 4 RD16-II Advanced Rotator (1340g) και ένα carbon τρίποδο της Manfrotto MT190CXPRO4 (2000g).

Με το συνολικό βάρος του σάκου μου να φτάνει μέχρι στιγμής τα 4700g, έπρεπε να συνεχίσω προσεκτικά την επιλογή των αντικειμένων που θα έπρεπε να προσθέσω ακόμα.
 
Όταν το πεδίο είναι δύσκολο δεν μπορώ να έχω κρεμασμένη στο λαιμό μου μια κάμερα DSLR και ένα φακό που συνολικά φτάνουν σε βάρος τα 1500g! Σε αυτές τις περιπτώσεις έχω σχεδόν πάντα μαζί μου μια μικρότερη φωτογραφική μηχανή την οποία χρησιμοποιώ για γρήγορες λήψεις. Μια Canon PowerShot G3 X (740g) είναι από τις καταλληλότερες «μικρές» φωτογραφικές μηχανές·  μικρή σε όγκο και βάρος αλλά με τεράστιες δυνατότητες, βρίσκεται πάντα έξω από τον σάκο μου, έτοιμη για χρήση.



Αν και ο  Canon EF 24–70 mm f/2.8L II USM φτάνει τα 950g, είναι ένας φακός που δύσκολα θα τον αφήσω σπίτι. Είναι ιδανικός για φωτογράφιση τοπίου, καθώς το διάφραγμά του (f/2.8) βοηθά πολύ σε σχετικά δύσκολες συνθήκες, όπως νωρίς το πρωί, σε νυχτερινές λήψεις, ή σε εσωτερικούς χώρους.


 
Σίγουρα πάνω στο βουνό υπάρχουν πάντα στιγμές που μπορείς να αξιοποιήσεις έναν τηλεφακό: για λήψεις όταν τα σύννεφα τρέχουν ανάμεσα στους βράχους, τα αγριοκάτσικα που βόσκουν ξημερώματα στο οροπέδιο των Μουσών, την πρωινή ομίχλη ανάμεσα στα δέντρα και ένα σωρό εκπληκτικές εικόνες που αντικρίζεις κάθε λεπτό. Ένας τέτοιος φακός που θα με συντροφεύει αρκετές φορές στις αναβάσεις μου είναι ο Canon EF 70-200mm f/2.8L IS II USM (1490g). 

 
Η χρήση -καμιά φορά και κατάχρηση- μίας τουλάχιστον Go Pro στις αναβάσεις μου είναι σίγουρη μιας και τα αποτελέσματα που σου δίνουν πλέον τέτοιου είδους κάμερες είναι εντυπωσιακά. Συνδυασμένη με ένα Manfrotto Mini Tripod είναι η καλύτερη πρόταση για εύκολα time lapses και video. 
 
Με το βάρος πλέον να έχει φτάσει τα 7880g ήρθε η ώρα να εξετάσουμε τα περιφερειακά όπως μπαταρίες, φορτιστές, φίλτρα και πολλά άλλα. Είτε μείνω σε ένα οργανωμένο καταφύγιο είτε σε σκηνή, τα περιφερειακά που χρειάζομαι είναι περίπου τα ίδια όσον αφορά το βάρος. Το καλύτερο για μένα είναι να έχω μαζί μου όσο το δυνατόν περισσότερες μπαταρίες και ίσως έναν ηλιακό φορτιστή, που πραγματικά σου λύνουν τα χέρια αν δεν υπάρχει πρίζα! Αν πάλι όμως βρεθεί αυτή η πολυπόθητη πρίζα σε κάποιο καταφύγιο, το βάρος που θα εξοικονομούσα αφαιρώντας τις επιπλέον μπαταρίες δεν το γλυτώνω, αφού οι κάθε είδους φορτιστές που πρέπει να έχω μαζί μου έχουν τον ίδιο όγκο και ζυγίζουν τόσο περίπου όσο και οι μπαταρίες… Πάνω που ήμουν έτοιμος να χαρώ που τις ξεφορτώθηκα!



Υπολογίζοντας λοιπόν μέχρι στιγμής μόνο τα εντελώς απαραίτητα για τη φωτογράφιση, έχω ήδη περίπου 10 κιλά στον σάκο μου· όλον αυτό το φωτογραφικό εξοπλισμό πρέπει να μεταφέρω κάθε φορά τουλάχιστον μέχρι το κοντινότερο σημείο κάποιας κορυφής.


Ορειβατικός εξοπλισμός

Η επιλογή του κατάλληλου, για κάθε περίπτωση, ορειβατικού εξοπλισμού, είναι σημαντική για τις αναβάσεις μου. Η εταιρεία The North Face, με την οποία έχω τη χαρά να συνεργάζομαι τα τελευταία 4 χρόνια, έδειξε από την πρώτη στιγμή ενθουσιασμό για το project. Μέσα από την τεράστια γκάμα προϊόντων της, είχα την δυνατότητα να επιλέξω ό,τι ακριβώς χρειαζόμουν από ένδυση, σάκους, σκηνές και υπνόσακους, που θα έκαναν την διαμονή μου στο βουνό όσο το δυνατόν πιο άνετη και ασφαλή.



Σημαντικό βάρος και όγκο στο σάκο μου καταλαμβάνει ένα αντίσκηνο, το οποίο οπωσδήποτε θα χρειαστώ για τις αναβάσεις που δεν θα έχω την άνεση της διαμονής σε κάποιο καταφύγιο.
 
Αρχικά, για τα πιο απομακρυσμένα σημεία που θα προσεγγίζω μόνος μου, επέλεξα το The North Face MICA FL1, ένα αντίσκηνο 1 ατόμου που ζυγίζει μόλις 1.130g. Tην πρώτη φορά το έστησα σε λιγότερο από 5' και με σχετικά καλές καιρικές συνθήκες. Ο χώρος του είναι όντως προορισμένος για ένα άτομο, όμως με λίγη καλή θέληση και υπομονή μπορεί να χωρέσει μέσα και ένας σάκος, εάν για κάποιο λόγο δεν μπορεί να βολευτεί στον εξωτερικό κλειστό χώρο που διαθέτει για αυτό το λόγο.
 
Για τους χειμερινούς μήνες, η σκηνή The North Face ASSAULT 2 είναι η ιδανική λύση σε αναλογία βάρους (2.240g) και όγκου. Πολύ άνετη για δύο άτομα, ακόμα κι αν ο υπόλοιπος εξοπλισμός πρέπει να μείνει μέσα για προστασία από τις δύσκολες καιρικές συνθήκες.



Σειρά έχουν οι υπνόσακοι. Ένας ελαφρύς υπνόσακος με βάρος λιγότερο από ένα 1Kg για τους καλοκαιρινούς μήνες και την διαμονή στα καταφύγια, και ένας The North Face Superlight κατάλληλος για συνθήκες παγωνιάς βάρους μόλις 794g, ήταν η επιλογή μου ανάμεσα στη μεγάλη ποικιλία υπνόσακων της The North Face.  
 
Τελευταίο – και εξίσου σημαντικό με όλα τα παραπάνω–  είναι το κομμάτι του αναγκαίου ορειβατικού εξοπλισμού τόσο για την διαμονή όσο και για την ασφαλή μετακίνησή μου στο βουνό.
 
Όταν κινείσαι στον Όλυμπο, σε διαδρομές εκτός οργανωμένων καταφυγίων, η διαμονή και η διατροφή σου απαιτούν ιδιαίτερη σκέψη και οργάνωση. Μια σειρά από μαγειρικά σκεύη, εστίες μαγειρέματος, θερμός, αλλά και διάφορα είδη αναρριχητικού εξοπλισμού είναι απαραίτητα. Συνυπολογίζοντας και το φαγητό που πρέπει να μεταφέρεις μαζί σου, το βάρος αυξάνεται σημαντικά.
 
Οι άνθρωποι της Alpamayo Pro, με εμπειρία ετών στο χώρο του outdoor εξοπλισμού εξέτασαν υπεύθυνα τις απαιτήσεις μου και μου παραχώρησαν ό,τι πιο αξιόπιστο υπάρχει με γνώμονα το βάρος και τον όγκο.

 
Μετά από όλα αυτά, έπρεπε να το πάρω απόφαση ότι ο σάκος που θα έχω στην πλάτη μου σε κάθε ανάβαση θα ζυγίζει περίπου 13-15 kg στην καλύτερη των περιπτώσεων που περιλαμβάνει διαμονή σε καταφύγιο, ενώ στην περίπτωση διανυκτέρευσης σε σκηνή το βάρος πιθανότατα να ξεπερνά τα 20 Kg.
 
Όμως ποιος νοιάζεται γι' αυτό! Το σημαντικότερο για μένα είναι η μοναδική θέα από κάθε κορυφή του ψηλότερου βουνού της Ελλάδας και το γεγονός ότι θα μπορέσω να την μοιραστώ με όλο τον κόσμο.

Φύγαμε λοιπόν για τις επόμενες εξορμήσεις! Καλό μας ταξίδι!

 

Δημοσιεύθηκε από Babis Giritziozis

Babis Giritziozis
Canon Greece Ambassador - Adventure Photographer / The North Face® Greece Photographer 

Ο Μπάμπης Γκιριτζιώτης ασχολείται επαγγελματικά με την φωτογραφία από το 2001. Υπήρξε συνεργάτης του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ) όπως επίσης και αρκετών ταξιδιωτικών περιοδικών ταξιδεύοντας για αρκετά χρόνια σε χώρες της Αφρικής, στα Βαλκάνια, την Ασία και την Ευρώπη. Από το 2008 ασχολείται αποκλειστικά με την κάλυψη και την προβολή δράσεων που αφορούν και διοργανώνονται στο βουνό. Έχει καλύψει αγώνες και events σε Ελλάδα, Άλπεις και Νεπάλ.
 

Σχετικά Posts:

Comments